«Ποιο είναι το κακό με την τιμωρία;» θα ρωτούσε κανείς. Η τιμωρία, συχνά, πληγώνει και τα παιδιά και τους γονείς, που την επιβάλλουν, ενώ υπάρχει περίπτωση να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, εάν το παιδί αισθανθεί αδικημένο και θελήσει να μας εκδικηθεί.

Ευτυχώς δεν υπάρχει μόνο η τιμωρία στη ζωή μας.

Υπάρχει η πρόληψη, ο αποπροσανατολισμός, η συζήτηση και η επιβράβευση.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Εάν δεν θέλετε τα παιδιά σας να εκνευρίζονται, να βαριούνται και να καταφεύγουν στις σκανταλιές, για να τραβήξουν την προσοχή σας, τότε πρέπει να τους δίνετε συχνά-πυκνά ένα σνακ, για να μην πεινούν, και να μην τα αφήνετε να νυστάζουν.

Δώστε τους σημασία, όταν την αναζητούν και μην περιμένετε να κάνουν τη ζημιά, για να τους βάλετε τις φωνές.

Διδάξτε τους την πειθαρχεία, θυμίζοντάς τους πως: ό,τι και να κάνουμε στη ζωή μας, έχει συνέπειες. Καλές και κακές.

ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: Εάν είστε σ’έναν χώρο με εύθραυστα αντικείμενα, μην περιμένετε να σπάσει το βάζο της γιαγιάς, για να το βάλετε τιμωρία. Προσπαθήστε να το αποπροσανατολίσετε, δίνοντάς του ένα άλλο αντικείμενο, για να απασχοληθεί. Φωνάξτε το να σας βοηθήσει σε κάτι ή για να του πείτε μία ιστορία.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Σε άσχετες στιγμές, μάθετέ το ότι τα αδέρφια δεν είναι «σάκος του μποξ», ότι η τηλεόραση δεν είναι στόχος για να πετάμε παιχνίδια, ότι πρέπει να μαζεύουμε τα πράγματά μας, όταν σταματούμε το παιχνίδι. Είναι πολύ καλύτερο από το να το μαλώσετε για κάτι, που δεν έχετε συζητήσει ποτέ.

ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ: Κάθε φορά, που κάνουν το σωστό, επιβραβεύστε τα! Τα παιδιά λατρεύουν να επιβραβεύονται, αλλά και να μας ευχαριστούν. Πείτε τους, λοιπόν, ότι είστε υπερήφανοι για την πράξη τους, δώστε τους ένα «δωράκι» κάθε φορά, που η συμπεριφορά τους θα είναι η επιθυμητή.

Η τιμωρία πρέπει να είναι η έσχατη λύση!